Σήμερα το σύστημα αυτό κυκλοφορεί σε εκδοχές που περιλαμβάνουν 2,6 και 12 σίτες, επίσης κάθε σίτα μπορεί να αγοραστεί και σαν ανταλλακτικό. Το πλήρες πακέτο περιλαμβάνει τις εξής διαστάσεις 200, 250, 300, 350, 400, 500, 600, 700, 800, 900, 1000, και 1100μm.
Το προϊόν κατασκευάζεται στην κίνα αλλά είναι πολύ καλής κατασκευής και ποιότητας όπως φαίνεται και στην σελίδα τους https://www.kruveinc.com
Που χρησιμεύει ;
Ο κατασκευαστής προτείνει δυο χρήσεις .
1) Κοσκίνισμα του αλεσμένου καφέ που θα χρησιμοποιήσουμε για την παρασκευή του ροφήματος μας, με σκοπό να επιλέξουμε μόνο το προϊόν του κοσκινίσματος που κρίνεται κατάλληλο . Το υπόλοιπο πετιέται.
2) Χρήση του συστήματος για την αξιολόγηση και ρύθμιση του μύλου μας . Έτσι φτιάχνουμε καλύτερο καφέ και εξοικονομούμε πρώτη ύλη (κόκκους ).
Πως δουλεύει ;
Η κατασκευή αποτελείται από το σώμα και τις σίτες που προσαρμόζονται πάνω του.
Αφού επιλέξουμε δυο σίτες ανάλογα με την μέθοδο παρασκευής του καφέ από τον σχετικό πίνακα , εφαρμόζουμε την πιο χοντρή στο επάνω πλαίσιο και την λεπτότερη στο κάτω.
Στον πίνακα βλέπουμε ότι για espresso κοσκινίζουμε στην περιοχή 250-500 micron ( micron είναι το εκατομμυριοστό του μέτρου ή το χιλιοστό του χιλιοστού ). Αναφέρομαι στα μεγέθη για να γίνει αντιληπτή η δυσκολία του εγχειρήματος. Στην περιοχή 250 μm και κάτω (fines) ο αλεσμένος καφές έχει την υφή του αλευριού , κολλάει στα αλεσμένα σωματίδια καφέ μεγαλύτερων διαστάσεων , στα τοιχώματα των πλαισίων και κυρίως στομώνει τις σίτες.
Η εταιρεία προτείνει μια διάρκεια κοσκινίσματος 30 sec -1 min με τακτικά χτυπήματα στα πλαϊνά της συσκευής . Αυτή η διαδικασία μπορεί να έχει αποτέλεσμα μόνο όταν χρησιμοποιούμε σίτες από 400 μm και πάνω. Όταν δουλεύουμε με τις ψιλότερες σίτες χρειαζόμαστε μεγαλύτερο χρόνο κοσκινίσματος , πιο έντονα χτυπήματα ( μια πετσέτα στον πάγκο για να απορροφά τους κραδασμούς βοηθάει πολύ ) αλλά και ενδιάμεσο καθάρισμα της σίτας όταν βλέπουμε ότι έχει στομώσει ( αυτό στην περίπτωση που κάνουμε μετρήσεις και χρειαζόμαστε την μεγαλύτερη δυνατή ακρίβεια ) .
Όταν χρησιμοποιούμε τις σίτες για ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΜΥΛΟΥ
Για μένα η κύρια χρήση του KRUVE είναι να προσδιοριστεί το σημείο που ο μύλος μας έχει την καλύτερη απόδοση ανάλογα με την μέθοδο παρασκευής που επιλέγουμε. Για να γίνει αυτό τοποθετούμε τις κατάλληλες σίτες στο πάνω και στο κάτω πλαίσιο και κοσκινίζουμε 10 gr αλεσμένου καφέ. Ένα μέρος του καφέ θα παραμείνει στο πάνω πλαίσιο , ένα μέρος θα περάσει στο κάτω πλαίσιο και το υπόλοιπο θα καταλήξει στο δοχείο.
Το ζητούμενο είναι να έχουμε την μεγαλύτερη δυνατή ποσότητα καφέ στο κάτω πλαίσιο ή να προσπαθήσουμε η ποσότητα του καφέ στην πάνω πλαίσιο και στο δοχείο να είναι ίδιες. Αν ο περισσότερος καφές βρίσκεται στην πάνω σίτα αλέθουμε finer ,αν ο περισσότερος καφές βρίσκεται στο δοχείο αλέθουμε coarser .
Παράδειγμα
Έχω στον πάγκο μου δύο μύλους ,έναν super jolly και έναν Pharos 2 . Τοποθετώ στο πάνω πλαίσιο την σίτα 500 μm και στο κάτω την 250 μm και αλέθω 10 gr καφέ σε κάθε έναν από τους μύλους .Κοσκινίζω το καφέ του ενός μύλου και μετά τον καφέ του άλλου και ζυγίζω τις ποσότητες που μαζεύονται στις σίτες και στο δοχείο . Τα αποτελέσματα φαίνονται παρακάτω.
Βλέπουμε στον S.J
Η μεγαλύτερη ποσότητα καφέ ( 65% ) βρίσκεται στην κάτω σίτα που είναι και το ζητούμενο.
Επίσης βλέπουμε ότι στο δοχείο ( fines ) έχει μαζευτεί μια σημαντική ποσότητα ( 25% ) ενώ στην πάνω σίτα μια μικρότερη ( 10% ) . Κανονικά αν θέλουμε να βελτιστοποιήσουμε την ποσότητα στην περιοχή 250-500 μm θα πρέπει να αλέσουμε coarser .
Αν το κάνουμε όμως ή θα μεγαλώσει το brew ratio ή θα μικραίνει δραματικά ο χρόνος . Σε κάθε περίπτωση θα πέσει το e.y .
Φαίνεται ότι ο μύλος βρίσκεται ήδη στα όριά του . Ήδη τα fines είναι υψηλά , αλλά αν θέλουμε να βελτιώσουμε το e.y πρέπει να αλέσουμε finer .
Ξέρω ότι ο μύλος φορά αυθεντικά μαχαίρια που έχουν στρώσει αλλά δεν μπορώ να αποκλείσω την περίπτωση κακής ευθυγράμμισης , παρ΄ότι έκανα ότι καλύτερο μπορούσα κατά την αλλαγή τους . Πρέπει να ελέγξω την ευθυγράμμιση από την αρχή .
.
Βλέπουμε στον Pharos 2
Η μεγαλύτερη ποσότητα καφέ ( 55% ) βρίσκεται στην κάτω σίτα . Το ποσοστό είναι καλό άλλα όχι το βέλτιστο . Γενικά το ποσοστό σε έναν σωστό μύλο θα πρέπει να είναι πάνω από 65% .
Στην πάνω σίτα βλέπουμε ( 35% ) άρα πρέπει να αλέσουμε finer . Bρισκόμαστε στην σωστή κατεύθυνση . Αλέθοντας όλο και περισσότερο finer το e.y ανέβηκε στο 20% και το γευστικό αποτέλεσμα απογειώθηκε .
Συμπεράσματα
Χρησιμοποιώντας τις σίτες βρίσκουμε την ρύθμιση που ο μύλος αποδίδει καλύτερα .
Για τον S.J βρήκαμε ότι ήδη παράγει αρκετά fines , ενώ ο Pharos έχει πολλά περιθώρια να αλέσει finer και να αυξήσει δραματικά το e.y βελτιώνοντας την απόδοση του καφέ . Όταν λέω απόδοση δεν αναφέρομαι μόνο στην γευστική αλλά και την οικονομική γιατί μπορούμε να πάρουμε το ρόφημά μας , όπως συνηθίζουμε να το πίνουμε , χρησιμοποιώντας μικρότερη ποσότητα καφέ . Χαρακτηριστικά μπορούμε να αντικαταστήσουμε το καλαθάκι των 18gr με αυτό των 15gr .
Όταν χρησιμοποιούμε τις σίτες για ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΡΟΦΗΜΑΤΟΣ
Εδώ κοσκινίζουμε την ποσότητα που θα χρησιμοποιήσουμε για την παρασκευή του ροφήματος μας χρησιμοποιώντας σίτες και πετάμε τις ποσότητες που βρίσκονται εκτός των ορίων .
Για τον espresso αυτό είναι ανέφικτο , δεδομένου ότι αν κοσκινίσουμε 20gr καφέ , η σίτα 250 μm θα στομώσει σύντομα και η διαδικασία θα είναι ατελής . Αυτό που κάνουν οι περισσότεροι είναι να κοσκινίζουν για 30sec – 1min και να απομακρύνουν ότι έχει μαζευτεί μέχρι εκεί . Έχω βρεί αναφορές που υπολογίζουν την φύρα με αυτή την μέθοδο, ανάλογα με τον μύλο από 25% για τον sette 270 μέχρι 10% για τον Mahlkonig Peak .Γενικά δεν είναι μια καλή ιδέα .
Για τις άλλες μεθόδους παρασκευής ( drip – immersion ) το σύστημα δουλεύει . Σε 30 sec μπορεί να ολοκληρωθεί ο διαχωρισμός αλλά θα πρέπει να υπολογίσουμε και τον χρόνο για να καθαριστούν οι σίτες . Είναι μια διαδικασία για μερακλήδες .
Όσον αφορά το γευστικό αποτέλεσμα οι λέξεις που μου έρχονται στο νού είναι : Διαυγές , Κρυστάλλινο , Λαμπερό . Μου θυμίζει την διαφορά που έχουν τα malt whiskey με τα Σκωτσέζικα . Οι λέξεις που δεν μου έρχονται στο νού είναι : Έντονο , Πολύπλοκο, Δυνατό . Σέ τελική ανάλυση τα fines και τα boulders όταν βρίσκονται μέσα στα όρια προσθέτουν στην γεύση .
Στο ερώτημα αν αξίζει η αγορά του συστήματα με δεδομένη την υψηλή του τιμή και την ελάχιστη χρήση που θα του γίνει για τον εφάπαξ έλεγχο του μύλου μας , ο καθένας θα δώσει την δική του απάντηση . Εγώ πάντως το είδα σαν ένα σεμινάριο και μάλιστα βιωματικό . Κατάλαβα την αξία ενός καλού μύλου αλλά και την αξία μιας καλής μηχανής που μπορεί να διαχειριστεί την λεπτότερη άλεση που μπορεί να προσφέρει ο μύλος (preinfusion , pressure profile , flow profile ) .
Άλλες Πληροφορίες :
I . Αναφέρω όλες τις ποσότητες στρογγυλοποιημένες , σε αναλογία επί τοίς εκατό και όχι σε gr , γιατί οι μετρήσιμες ποσότητες είναι πολύ μικρές και δεν θέλω να δώσω την εντύπωση μίας ακριβούς μέτρησης . Πάντως αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να δούμε πώς μοιράζεται αναλογικά ο καφές στις σίτες για να οδηγηθούμε προς πια κατεύθυνση πρέπει να αλέσουμε . Αυτό μπορεί να γίνει και οπτικά με την εκτίμηση του όγκου
II . Καθαρίζουμε τις σίτες χτυπώντας τες στον νεροχύτη ή ακόμα μπορούμε να τις πλένουμε με ζεστό νερό και σφουγγαράκι .
III . Τα πινέλα με φυτικές τρίχες που χρησιμοποιούμε στην ρουτίνα καθαρισμού του μύλου μας δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τον καθαρισμό στις σίτες ( αγκυλώνουν ) . Χρειάζεται πινέλο με λεπτή συνθετική τρίχα .
IV . Υπάρχει η σύσταση : Μην χτυπάτε το p.f για να κάτσει ο καφές πρίν πατήσετε με το tamper , γιατί τα fines κατακάθονται και δημιουργούν πρόβλημα . Μετά την εμπειρία μου με τις σίτες διαπίστωσα ότι τα fines πολύ δύσκολα μετακινούνται μέσα στον όγκο του καφέ γιατί είναι κολλημένα πάνω στα μεγαλύτερα σωματίδια . Έτσι βρίσκω την σύσταση υπερβολική .
V . Από περιέργεια κοσκίνισα και ελληνικό καφέ ( αγορασμένο ) με τα εξής αποτελέσματα : Ποσότητα 40% βρέθηκε κάτω από 250 μm , 50% μεταξύ 250 μm και 350 μm και 10% πάνω από 350 μm . Βλέπουμε ότι με την κατάλληλη συνταγή ακόμα και αυτό που για άλλες μεθόδους παρασκευής αποτελεί fines μας δίνει ρόφημα .
