Dimkais έγραψε: ↑Σάβ Ιουν 30, 2018 3:03 pm
[...] Να πω την αλήθεια από την όψη των κόκκων (δεν θυμάμαι καθόλου πως ήταν οι πρώτοι που είχα πάρει) μου φάνηκαν πολύ light ψημένοι χωρίς καθόλου έλαια και μετά το κόψιμο το χρώμα ήταν πολύ ανοιχτό καφέ. Αφού βρήκα το κόψιμο, μπορώ να πω ότι δεν μπορώ να πιω τέτοιο καφέ. Δεν θέλω καθόλου οξύτητα και αυτός βγάζει, ειδικά όσο περνάει ο χρόνος η οξύτητα δυναμώνει τουλάχιστον για τα δικά μου γούστα. Επίσης το σώμα δεν είχε την ένταση που θέλω δεδομένου ότι πίνω μόνο φρέντο και αυτός νέρωνε πολύ εύκολα. Το περίεργο είναι ότι τον πήρα διαβάζοντας τα reviews εδώ που όλοι λένε τα καλύτερα και αυτό με παραξενεύει (για τα γούστα μου)...
Καλησπέρα Δημήτρη.
Πολύ light δεν είναι ο εν λόγω καφές. Είναι medium (~ medium to light) θαρρώ
(american/city roast ίσως; Δε ξέρω, δε το έχω σκαλίσει τόσο ,χαχα)
Έλαια, ναι, δεν έχει και είναι λογικό. Πρέπει να ξεπεράσεις το full city+ για να δεις έλαια στην επιφάνεια του κόκκου. Και τότε δε μιλάμε ούτως ή άλλως για μέτριο καβούρδισμα. Από εκεί και μετά περνάμε στο μέτριο προς μέτριο/σκούρο, από όπου ξεκινούν να "κινούνται" και οι περισσότεροι εμπορικοί καφέδες, στους οποίους είναι συνηθισμένος ο περισσότερος κόσμος, γιατί πολύ απλά αυτό του προσφέρεται 9 στις 10 φορές. Συνήθως δηλαδή χαρμάνια κλασικά '
ιταλικά', που (στην καλύτερη των περιπτώσεων θα είναι 100% arabica - πιο συχνό να βρεις σε καφέ αναλογίες 80/20)), και θα έχουν το κλασικό κακάο/σοκολάτα + nutty προφίλ, χωρίς όμως 'αξιοσημείωτη' οξύτητα. Τουτέστιν flat και καθόλου ντελικάτο φλιτζάνι.
Δεν είναι κακό να θες αυτό από τον καφέ σου! Η συνήθεια είναι μεγάλη υπόθεση, και αν ο 'ουρανίσκος΄σου έχει μάθει σε κάτι, δεν είναι εύκολο να τον εκπαιδεύσεις. Οι περισσότεροι άνθρωποι, δεν είναι "ανοικτοί" σε αυτό το θέμα. Και αυτό το λέω από την μέχρι τώρα εμπειρία μου στη δουλειά. Όχι γιατί δε τους αρέσει το διαφορετικό προφίλ στον καφέ. Αλλά γιατί δεν προτίθενται εύκολα να μπουν στη διαδικασία να δοκιμάσουν ένα τέτοιο φλιτζάνι. Θέλουν το ... συνηθισμένο τους. Γούστα είναι αυτά.
O tigrato τώρα, σαφώς και κάνει και για freddo, απλά είναι λογικό να μην γεύεσαι την ένταση του προφίλ που δύναται να σου δώσει σε espresso. Και όπως είπε και ο Νεκτάριος, για freddo θέλει και αρκετά γραμμάρια. 19 και πάνω.
Απλά, επειδή είναι σοκολατένιο blend, και οι πιο πολλοί εδώ νομίζω το καλοκαίρι προτιμούμε κρύες Αιθιοπίες κοκ, είναι αναμενόμενο ίσως να μην είναι η 1η επιλογή για freddo. Αλλά, αν θες κάτι πιο γήινο και δε θες μονοποικιλία, νομίζω ο tigrato είναι από τις top επιλογές.
Τώρα, σχετικά με την οξύτητα του Tigrato. Έχει;; Ναι, έχει, αλλά δεν είναι έντονη ή σούπερ bright όπως σε μονοποικιλιακούς από Αφρική πχ, αλλά σα γλυκό κόκκινο φρούτο. Βατόμουρο θα δεις στο cup profile. Τώρα αν αυτό το γεύεται κάποιος σαν rasberry ή σαν blackberry ή blueberry κοκ, έχει να κάνει και με το πόσο 'εξασκημένος' είναι ο ουρανίσκος σου και πως το αντιλαμβάνεται ο καθένας στη γεύση του.
Εγώ ας πούμε, στο freddo, που είναι και αραιωμένος, αντιλαμβάνομαι απλά μια γλυκιά οξύτητα κόκκινου φρούτου/μούρου, αλλά μέχρι εκεί. Η σοκολάτα/ξηρός καρπός υπερισχύει.
Τέλος, ναι, ο Tigrato έχει τη φήμη του "εύκολου καφέ", αλλά ας είμαστε λιγάκι πιο συγκεκριμένοι: Πραγματικά εύκολος καφές για αρχάριο, που να είναι όμως specialty, με artisan ψήσιμο, δεν νομίζω να υπάρχει. Όχι γιατί φταίει ο καφές, αλλά γιατί ο home barista μαθαίνει ακόμα. Και είναι λογικό πως αν είναι μια φορά δύσκολο στην αρχή να εξοικειωθεί με τη σωστή παρασκευή ενός espresso με τόσους παραμέτρους, τότε θα είναι ακόμα πιο απαιτητικό να μπει κατευθείαν στα 'βαθιά', με καφέδες ανώτερης ποιότητας, που όμως δε συχωρούν εύκολα τα λάθη.
Ο Tigrato είναι από τους πιο "ανεκτικούς" specialty στα λάθη, αλλά και πάλι θέλει προσοχή σε λεπτομέρειες, που ένας αρχάριος είναι πολύ πιθανό να αμελήσει. Και κάπως έτσι (+ πολλές φορές καινούριος εξοπλισμός), έρχεσαι αντιμέτωπος με δυσάρεστο φλιτζάνι (ξινό/πικρό) και αναρωτιέσαι ίσως τ πάει στραβά. [δεν αποτέλεσα φυσικά εξαίρεση και εγώ στις αρχές μου]
Ο καφές αυτός, να είσαι σίγουρος, είναι άψογος! Είναι από τα πιο τίμια blend που έχω δοκιμάσει. Ισορροπημένος και σου δίνει ακριβώς αυτό που πρέπει να σου δώσει ένα ποιοτικό, προσεγμένο χαρμάνι με χαρακτήρα.
Δημήτρη, νομίζω τα τινά είναι δύο:
(α) ή κάτι πήγε στραβά στη παρασκευή σου, και έτσι δεν πήρες σωστά εκχυλισμένο φλιτζάνι. Αποτέλεσμα να σου ξινίζει δυσάρεστα.
(β) τον παρασκεύασες σωστά, αλλά παρ' όλα αυτά δεν αρέσκεσαι εκ του αποτελέσματος στον espresso που που σου δίνει κάτι άλλο από αυτό που ίσως έχεις συνηθίσει από commercial dark ή με robusta χαρμάνια. That' s fine! Μπορείς να δοκιμάσεις κάτι πιο κοντά σε αυτό. Δε τρέχει τίποτα. Ο καθένας μας έχει τις προτιμήσεις του και είναι όλες σεβαστές.
Ελπίζω να σε βοήθησα και να μη σε ... μπέρδεψα φυσικά παραπάνω με το σεντόνι μου!