- Να μπορεί να κατανείμει με ακρίβεια και αργή ροή το νερό.
- Να έχει δομή τέτοια ώστε το ακροφύσιό της να μπορεί να έρθει πάνω από το χάρτινο φίλτρο
- Να διατηρεί τη θερμοκρασία του νερού χωρίς μεγάλες απώλειες.
Η πιο γνωστή κανάτα που χρησιμοποιείται είναι η Buono της Hario. Τη βρίσκετε στα γνωστά καταστήματα Ελλάδας-Ευρώπης με τιμή κοντά στα 60€.
Πιο φθηνές εναλλακτικές είναι δυστυχώς σπάνιες. Στο ebay υπάρχει κάτι ενδιαφέρον με τιμή κοντά στα 35€ και καλά σχόλια από τους χρήστες: Εναλλακτικά μπορεί να χρησιμοποιήσει κανείς, με κάποιους συμβιβασμούς, κάποια πορσελάνινη κανάτα που συνήθως υπάρχει ξεχασμένη σε κάθε σπίτι. Το μειονέκτημα είναι συνήθως η δομή του ακροφυσίου που δεν μπορεί να έρθει επακριβώς εκεί που θέλουμε καθώς και ο έλεγχος της ροής που απαιτεί προσεκτικές κινήσεις για να ελεγχθεί. Παρ΄ολα αυτά, πλεονέκτημα είναι η θερμοκρασιακή σταθερότητα που μπορεί να εξασφαλίσει η πορσελάνη. Έχω την εντύπωση ότι ακόμα και η Buono υστερεί σε αυτό το θέμα καθώς το η μεγάλη σχετικά επιφάνεια μετάλλου είναι ιδανικός αγωγός θερμότητας.
Έκανα μια μέτρηση λοιπόν για το ρυθμό επαγωγής θερμότητας στη πορσελάνινη κανάτα που χρησιμοποιώ το οποίο έχει νομίζω κάποια ενδιαφέρον: Το νερό που βγαίνει από το boiler της μηχανής είναι πολύ κοντά στους 100°C, παρ' όλα αυτά μπαίνοντας στη (προθερμασμένη) κανάτα πέφτει πολύ γρήγορα στους 93°C. Από εκεί και πέρα, σε διάστημα 3 περίπου λεπτών που διαρκεί η εκχύλιση , καταλήγει στους 85°C. Με λίγη δόση μεταμεσονύκτιου χιούμορ ένα videάκι :