Για παράδειγμα στο παρακάτω βίντεο http://www.youtube.com/watch?v=gktdLbpJREA η δόνηση που έχω, είναι όπως του πρώτου μανόμετρου, ενώ το επιθυμητό ήταν να έχω ακίνητη βελόνα όπως στο δεύτερο μανόμετρο.
Χαλκοσωλήνας: Διαβάζοντας για λύσεις είδα ότι πιθανόν μία αιτία για την δόνηση μπορεί να είναι η ποιότητα του μανόμετρου. Δυστυχώς δεν αγόρασα άλλο ώστε να μάθω αν αυτή είναι η λύση. Το δικό μου έκανε 7 ευρώ και μου έστειλαν 2 φορές το ίδιο από διαφορετικές εταιρίες. Μία άλλη λύση είναι να χρησιμοποιήσουμε σωλήνα χαλκού προς το μανόμετρο. Όχι γιατί προσφέρει σταθερότητα στις δονήσεις όπως συχνά αναφέρεται, αλλά όπως είδα στην συνέχεια, γιατί αν τοποθετήσουμε λεπτό σωληνάκι χαλκού, - αυτό που υπάρχει στα ψυγεία- και μάλιστα το τυλίξουμε μερικές στροφές πριν να το τοποθετήσουμε στο μανόμετρο, τότε έχουμε σταθερότητα στην βελόνα.
Snubber: Αργότερα μου έδωσαν ένα λινκ με ένα αξεσουάρ που ονομάζεται Snubber και η δουλειά του είναι να εξομαλύνει την πίεση στο μανόμετρο. Υπάρχουν δύο ειδών.
Αυτά με το πιστόνι που είναι ακριβότερα (50 ευρώ στην Ελλάδα, 22 δολάρια στην Αμερική)
και τα πορώδη - porous snubber (8 δολάρια στην Αμερική) και αυτό επίσης
που όμως δεν υπάρχουν εδώ όσο και αν έψαξα. Με την συζήτηση στα ειδικά καταστήματα εδώ και πριν να καταλήξω σε παραγγελία από έξω, μου είπαν ότι στα ελληνικά το snubber ονομάζεται "στραγγαλιστής" και αυτό που κάνει είναι πράγματι να εξομαλύνει την πίεση. Η εταιρία ΔΕΚΑ στον Πειραιά κάνει ιδιοκατασκευή και φτιάχνει φτηνό στραγγαλιστή. Συγκεκριμένα ανοίγει πάσο εσωτερικά στην εισαγωγή του μανόμετρου, βιδώνει εσωτερικά ένα μέταλλο και ανοίγει μια λεπτή τρύπα.
Σχετικά κάπως απλό, αλλά όπως μου είπαν λειτουργικό.
Πορώδες υλικό: Περιμένοντας να μου πουν το κόστος για κάτι τέτοιο, σκέφτηκα ότι όλες οι παραπάνω ιδέες βασίζονται στην ίδια αρχή. Να δυσκολέψουν/ομαλύνουν δηλαδή την πίεση "στραγγαλίζοντας" τις απότομες αλλαγές που κάνουν την βελόνα ακόμη και ενός μανόμετρου γλυκερίνης, να τρέμει.
Έτσι πήρα
α) ένα πλαστικό φελλό και
β) ένα σφουγγάρι κουζίνας
για να πειραματιστώ. Συνημμένη φωτογραφία παρακάτω. Έκοψα από τον φελλό ένα στρογγυλό κομμάτι σχεδόν να ταιριάζει εφαρμοστά, ίσως με ένα μικρό κενό στα πλάγια και το έσπρωξα βαθιά μέσα στην συστολή που βιδώνει στο μανόμετρο. Το έβαλα πρώτο για προστασία του επόμενου στρώματος. Από πάνω έβαλα ένα κομμάτι από το σφουγγάρι ( το σκληρό πράσινο η μπλε, όχι το μαλακό μέρος). Από πάνω βίδωσα το μανόμετρο. Πρώτη δοκιμή και η βελόνα τρεμόπαιζε άλλα όχι πλέον τόσο πολύ. Μετατροπή και με την δεύτερη δοκιμή η βελόνα ανέβηκε γλυκά, καρφώθηκε στα 9 bar και έμεινε ακίνητη!!! Το έχω δουλέψει 30-35 φορές και δείχνει να μην έχει πρόβλημα.
Απλό;
Ούτε σωληνάκια χαλκού ούτε ανάγκη για σπιράλ, δουλεύει πολύ καλά και με τα πλαστικά σωληνάκια τεφλόν. Επίσης δεν έχει σημασία αν η μηχανή μεταφέρει δονήσεις και τέτοια ή πόσο θα είναι το μήκος από το σωληνάκι που πάει στο μανόμετρο.
Προς το παρόν μου έφυγε η όρεξη να παραγγείλω από το εξωτερικό ή κάτι άλλο από εδώ. Εύχομαι να αντέξει η κατασκευή μου. Το επόμενο βήμα είναι να βρω ένα ανθεκτικότερο πορώδες υλικό. Αν το δοκιμάσετε μη φοβηθείτε να τα κάνετε σχετικά εφαρμοστά όλα, ώστε το νερό να βρίσκει μεγάλη αντίσταση. Κατάλαβα ότι η πίεση είναι μεγάλη και αν βρει χαλαρότητα, η βελόνα θα παίζει πάλι. Επίσης αν έχετε ιδέες για καλύτερο πορώδες υλικό θα χαρώ να τις ακούσω.
