Δεν ειχα επανέλθει στο θέμα γιατι δεν εχω καταλήξει οριστικά στην τοποθέτηση του αισθητήρα.
Προς ώρας όμως μπορώ να πω τα ακόλουθα:με την τοποθέτηση του αισθητήρα
στο μέσο του μπόιλερ έβλεπα πολύ άμεσα τις μεταβολές τις θερμοκρασίας , είχα άμεση ενεργοποίηση της αντίστασης μόλις ξεκινούσα να τραβάω νερό και έτσι μπορούσα να τραβήξω 150γρ νερό χωρίς να δώ πτώση θερμοκρασίας του νερού στο γκρούπ (μετρημένο με αυτοσχέδιο μετρητικό με αισθητηρα Κ τύπου scace).
Το πρόβλημα που προέκυψε ήταν ότι όσο έμενε αναμμένη η μηχανή τόσο η πραγματική θερμοκρασία του νερού στο γκρούπ ξεπερνούσε εκείνην του pid.Δηλαδή ενω στα 30' αναμμένη η μηχανή είχα συμφωνία θερμοκρασίας Pid+νερού στο group π.χ.92 , στη μια ώρα αναμμένη η μηχανή είχα +1 βαθμό στο group και στη μιαμιση ώρα είχα +2 βαθμούς (στο Pid εβλεπα 92 και τραβώντας νερό στο group είχα 94) όπου και παρέμενε η σταθερή η διαφορά .Το ακομα μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν οτι τραβώντας αρκετό νερό δεν κρύωνε το σύστημα ολόκληρο καθότι μάλλον υπερθερμαινόταν το Ε61 κατι που για να λυθεί πρέπει να μειώσεις τη ροή του νερού θερμοσιφωνισμού στο Ε61 με ενα μικρο ζιγκλέρ ,που με τη σειρά του θα καθυστερούσε τη αρχική θέρμανση της μηχανής πάνω απο τα 30' κτλ.
Τώρα έχω επαναφέρει τον αισθητήρα
στο πάνω μερος του μπόιλερ , όπου έχω αργή απεικόνιση των μεταβολών της θερμοκρασίας ,αργή αντίδραση της αντίστασης και οτι άλλο μειονέκτημα έχει η μηχανή κατα την εργοστασιακή της λειτουργία , μόνο που ο αισθητήρας πλέον ειναι καλύτερος απο τον εργοστασιακό και δείχνει αμεσότερα και με ακριβεια τη θερμοκρασία.
Το θετικό σε αυτη την υλοποίηση ειναι ότι όση ώρα και αν μεινει αναμμένη η μηχανή , ότι βλέπεις στο Pid θα πάρεις και στο group σαν θερμοκρασία.Δηλαδή μένει 1,5 ώρα αναμμένη η μηχανή και χωρίς φλασάρισμα τραβάς νερό και έχεις όσο λέει το pid π.χ. 92 βαθμούς. Το αρνητικό ειναι οτι παραμένει το εργοστασιακό πρόβλημα της μηχανής , μια μεγάλη αντισταση (σε αναλογία με το μέγεθος του μπόιλερ) στο κάτω μέρος του ενω εμείς μετράμε τη θερμοκρασία στο πάνω μέρος του.Δηλαδή εχουμε μια πολύ δυνατή αντισταση ενώ βλέπουμε τις αλλαγές της θερμοκρασίας με αισθητη καθυστέρηση λόγω απόστασης αισθητηρα-αντιστασης.
Τώρα πλέον μετα τα 60-80γρ νερό αρχίζει και πέφτει η θερμοκρασία στο group (οκ είμαστε δεν χρειαζεται και παραπάνω σταθερότητα για εναν εσπρέσσο) και καταλήγει -6 βαθμούς στο Pid με τις τρέχουσες ρυθμίσεις.Το θέμα ειναι οτι για να επαναφέρεις τη θερμοκρασία στο επιθυμητο επίπεδο έχεις 2 επιλογές:
- Να έχεις δυνατή ενεργοποίηση της αντίστασης για ''άμεση'' αντιστάθμιση , όπου όταν επανέλθει η θερμοκρασία στον αισθητήρα στο επιθυμητό π.χ.92 , η αντίσταση έχει ακομα υπόλειμμα θερμότητας να αποβάλλει στο νερό και έτσι καταλήγεις μετά απο λίγο με overshoot +7 εως και +10 βαθμούς!
- Να έχεις μια όσο το δυνατόν μειωμένη ενεργοποίηση ώστε όταν έρθει ομαλά η θερμοκρασία πάλι στους 92 να έχει αποβάλλει η αντίσταση όλη της θερμότητα για να μην έχεις overshoot ξεπερνώντας τη θερμοκρασία-στόχο.Αυτό όμως για να γίνει ακριβώς όπως το περιγράφω πρέπει να περάσουν 2 λεπτά και πάλι ειναι αδύνατον να μην εχεις overshoot με δεδομένη την καθυστέρηση στη μέτρηση της θερμοκρασίας .
Η εργοστασιακή επιλογή είναι η γρήγορη επαναφορά της θερμοκρασίας (πτώση θερμοκρασίας μετα την εκχύλιση max 3-4 βαθμοί) σε συνδυασμό με ενα Pid που κρύβει το όποιο overshoot που στην προκειμένη περίπτωση φτάνει και τους +10 βαθμούς.Ο πελάτης βλέπει τη θερμοκρασία να εχει επανέλθει άμεσα και να μένει σταθερή για 10 λεπτά χωρίς να ξέρει οτι εχει ενα τεράστιο overshoot και απλά κρυώνει σιγά-σιγά το μπόιλερ προς τη θερμοκρασία-στόχο.
Συμπέρασμα μέχρι στιγμής:η μηχανή για να βελτιωθεί εμφανώς σε σχέση με την εργοστασιακή της μορφή , χρειάζεται
- θερμόμετρο μέτρησης της θερμοκρασίας στο γκρούπ ,αλλιώς κάνεις πράγματα στα τυφλά
- χρόνο να παρατηρήσεις τη συμπεριφορά μετα απο κάθε αλλαγή
- τροποποιήσεις πέρα απο ενα απλό pid(π.χ. ζιγκλέρ στο κύκλωμα) ή συμβιβασμοί όπως αργή επαναφορά